meer praktische zaken

Organisatie
Bij weinig ruimte is een strakke organisatie de beste manier om zonder al te veel tijdsverlies je spullen weer terug te vinden. De bushcamper is dus ingedeeld in compartimenten en alles heeft een vaste plek; 4wd spullen; medicatie; McGyver-tools  (‘even iets wegMcgyveren’ is inmiddels een staande uitdrukking bij ons), kleding; toiletspullen; potten, pannen en bestek in een plastieken krat, voedingswaren in een andere; we hebben zelfs een oplaadstation in één van de hoeken! Voor wie ons kent is het duidelijk dat inrichting, beheer en onderhoud van dit alles in handen van het enige vrouwelijke teamlid  is.

Kleding
Zoals gebruikelijk bij reizen neem je altijd teveel kleding mee. Ook nu weer.. Maarten en ik hadden toch al redelijk minimaal gepakt maar met 2 broeken en 3 T-shirts pp komen we ook al een heel eind merken we… en op een gegeven moment kan een vlek meer of minder  je ook niet meer schelen.. (al lopen we er niet helemaal als clochards bij :-)

Alex heeft vooralsnog de meeste keuze. (Maar omdat hij flink groeit geven we her en der kleding van hem weg). In onze bushcamper zit ieders kleding trouwens in 1 grote tas. Daarbinnen heeft elk teamlid 2 tasjes met zijn naam erop! Ja, ik zei het al, de organisatie is strak!

Wassen
Wassen op een camping blijft wennen. We zijn thuis toch verwend met het kunnen wassen wanneer we dat willen. Reizend vergt ook deze activiteit weer wat planning. De ene keer heb je in no time een schone en droge was die meteen weer in de tas kan, de andere keer loop je eindeloos heen en weer om een was/droog cyclus te herhalen.

Koken
Het keukentje in de Hilux is, hoe minimaal ook, redelijk handig. Oké, de spaghetti pan en vleespan passen niet naast elkaar en bij de kraan moet je niet vergeten de afvoer aan te sluiten en naar buiten te leiden… (of je staat ineens met natte voeten). De maaltijden zijn simpel; vlees en aardappelen (of rijst of noedels) en een salade. Alex helpt graag met koken maar met 4m² tot onze beschikking (deels ook nog ingenomen door een stretcher) heb ik liever geen mannen in de keuken. 

Reizen is niet niets doen
Wij zijn wel  de laatsten die mogen klagen (het voelt nog steeds als living the dream) maar onze dagen zijn best wel intensief; lange afstanden rijden, onderweg mooie plekken bezoeken, installeren voor de nacht en uitzoeken hoe we verder gaan: boekingen maken indien nodig, financiën checken, afstanden controleren, weerbericht en road conditions checken, voorraden nalopen en plannen wanneer we die aanvullen, overleggen hoe iedereen het best aan zijn trekken komt… maar vooral een wekker zetten! (want uitchecken is hier om 10 uur s-ochtends). Reizen is dus niet nietsdoen. Toch zouden we niet anders willen en zelfs Alex vraagt vaak na twee nachten al wanneer we naar de volgende camping gaan!

Gezondheid
Afkloppen, maar tot nu toe zijn we nog niet ziek geweest. Nu zijn Nieuw-Zeeland en Australië niet bepaald risicovolle landen maar toch, want naarmate we meer naar het noorden gaan wordt de zon gevaarlijker, neemt alles wat prikt, steekt en bijt toe en worden de afstanden groter; zo staat in de informatiesheet van onze huidige camping in in Shark Bay (Monkey Mia) dat  het dichtstbijzijnde ziekenhuis(je) in Carnarvon is: bijna 400km hier vandaan! Vanaf Voorburg naar Winterberg bijvoorbeeld!  We hebben in ieder geval een uitgebreide medicijn en EHBO-kit meegenomen en ik hoop eigenlijk dat we die niet hoeven te gebruiken..

Alex groeit als kool (minstens een kledingmaat erbij) en is zeer beweeglijk. Misschien ook door de multivitaminen die hij elke dag krijgt (?). Die beweeglijkheid maakt echter wel dat we zo veel  mogelijk op campsites gaan staan. Op een campsite kunnen we hem veel meer bewegingsruimte geven dan in de bush en is de kans om andere gezinnen tegen te komen veel  grote. En andere gezinnen met kinderen zijn in deze tijden schaars! Want het zijn vooral de 'grey nomads' die we tegenkomen (in de regel overigens alleraardigst).

Kosten
Van tevoren hebben we een uitgebreide begroting gemaakt maar er zijn toch een paar kostenposten die we onderschat hebben. Kosten telefoon en internet bijvoorbeeld. Kosten telefoon zijn niet noemenswaardig omdat we gebruikmaken van lokale kaarten (en niet veel naar huis bellen ;-)), maar internet begint zo onderhand wel een aardige kostenpost te worden. In Nieuw-Zeeland ontdekten we al dat de kosten voor Wi-Fi aardig oplopen maar Australië is helemaal duur. En ondanks uitgebreid ‘gegoogle’ van tevoren zijn de benzineprijzen ook een verrassing. In Nieuw-Zeeland waren de kosten aan de pomp nog redelijk plezierig maar in dit gedeelte van Australië is diesel duurder dan benzine! Voor de rest valt het prijspeil ons mee. Australië is ongeveer 20% duurder dan Nieuw-Zeeland. We maken waar mogelijk gebruik van de grote ketens zoals Woolworth (“Woollies”), Coles, Target, en K-markt (voor zover ze er zijn, want alles is buiten Perth dungezaaid). Ben je overigens single, dan kun je maar beter een vriezer hebben want vleesverpakkingen onder de 500gr zijn we nog niet tegengekomen!

Allerlei
We zijn een goed team; leuk om te merken dat we elkaars rollen overnemen; waar ik meestal – soms tot ergernis van Maarten – de eeuwige “positivo” ben, beurt  Maarten nu mij op wanneer ik het even niet zie zitten. En na 4 ijskoude nachten, 2 nachten regen (lekkende tent!) en vastlopen in de modder kon ik wel wat optimisme gebruiken. Heerlijke ironie is mijn  Moederdagcadeautje: twee nachten in een tent in Karijini NP!  Maar I’ll take it want king size bed (+single voor Alex), eigen wc en douche, ontbijt en diner!

Donker is echt donker; we hadden het al eerder ervaren in Nieuw Zeeland maar donker is hier echt donker. Zelfs in sommige campings kan je na zonsondergang geen hand voor ogen meer zien. Soms niet eens de tent van je buren…we hadden al wat lampen meegenomen maar hebben er nog maar twee bijgekocht.

Pas in West-Australië krijgt het begrip “remote” echt zijn betekenis. Nu rijden we nog in een enigszins  bevolkt gedeelte – tussen de dorpjes 100 à 200 km - maar de afstanden gaan verder toenemen en eenmaal voorbij Coral Bay wordt het pas ècht leeg. Met gemak kun je op de snelweg 50 km rijden zonder ook maar een tegenligger tegen te komen.  

Lezen, ja, had ik toch 18 boeken op mijn reader gedownload… Boek twee (“Steen voor Steen”, over de rise and fall van LEGO) ben ik met veel enthousiasme begonnen maar hoewel zeer interessant en goed leesbaar, heb ik nog steeds niet uitgekregen. Snap niet waar ik de tijd vandaan moet halen!?