Clean Green Singapore

Is wel even wennen aan de hustle and bustle van de grote stad. En Singapore is groot en dynamisch! Was hier 15 jaar geleden voor het laatst en de stad is haast niet meer terug te herkennen; Marina Bay Sentosa, het heeft allemaal een metamorfose ondergaan.

Wat gebleven is, is de smelkroes van culturen. En het uitstekende openbaar vervoer. Met name de MRT (metro) is fenomenaal en moet een van de beste ter wereld zijn. Leuk zijn de originele campagnes om hoffelijk gedrag te promoten (‘ stand up Stacy’, ‘ move in Martin’), en touchpads in de toiletten waar je direct online je mening kunt geven over de ‘cleanliness’ van die toiletten.

En met die cleanliness zit ‘t wel goed. Want heel Singapore is brandschoon. Of dat komt door de voorlichting en de hoge boetes voor littering enerzijds of de instelling van de mensen anderzijds blijft raden, maar werkelijk nergens is een papiertje te bekennen.

Wat ook gebleven is, is het goede eten. Singapore heeft de naam te duur te zijn, maar dat geldt niet voor ’t eten;  op elke hoek van de straat  (MRT-stations, malls,  foodcourts) kun je voor een habbekrats werkelijk uitstekend eten.

We zijn ingecheckt in een luxe hotel en ook dat is weer even wennen; een spectaculair zacht en ruim bed (uitslapen!), eindeloos warm water, zachte handdoeken, snel internet, en een grootbeeld TV (’t is allemaal verwennerij na een paar maanden op vier m2, temeer we weer de beschikking hebben over de laptop (met een nieuwe voeding doet ie ’t weer!). Wat ook nog even wennen is, is de hoge luchtvochtigheid.  Beter stof dan klamme hitte !

Uitjes te over in Singapore; de wereldbefaamde Zoo en ook de Night Safari, maar ook minder bekende als de Southern Ridges, een wandeling via bruggen en walkways door het resterende tropische oerwoud Zouden ze dat bedoelen met urban jungle? Natuurlijk ook de kabelbaan naar Sentosa , de Singapore Flyer (de evenknie van de London Eye), en een stroll door Little India. Last but not least een Singapore Sling in het Raffles hotel.

Maar eigenlijk vindt Alex het hotelzwembad het leukst. Met veel genoegen constateren we dat zijn zelfvertrouwen met zwemmen enorm is toegenomen. Weliswaar heeft ie nog bandjes nodig, maar dat is ook alles, jumps, twists, het kan niet op. Nu snel op zwemles om het momentum vast te houden!

Morgen vliegen we naar Phuket (dat hier haast om de hoek ligt) waarna we met Emirates via Singapore terugvliegen naar Nederland. Tenzij we alsnog een baantje nemen, zijn we op 20 juli weer terug op NL bodem :-). Het halfjaar is werkelijk voorbijgevlogen!

P.S. ons laatste verhaal was wat incompleet vanwege het PC-gedoe. Dat hebben we dus nog even afgemaakt en aangevuld met wat foto’s, o.a. va de jumping crocs. Check it out!

P.S. 2 aan de wedstrijd tegen Argentinië zullen we maar geen woorden meer vuilmaken. Hier waren de commentaren redelijk vernietigend. “ A yawn when both sides get cold feet”, aldus The Straits Times. M.a.w. slaapverwekkend.

P.S. 3 Nog wat vermakelijke uitspraken van Alex

• Alex daags na zijn verjaardag : "Mama, weet je wat het verschil is tussen drie en een half en vier jaar....Toen mocht ik weinig en nu mag ik meer."
• tijdens het klauteren over rotsblokken wil ik Alex helpen: "Geen probleem papa,  ik kan mijn benen verlangeren"
• In de metro werd naar zijn leeftijd gevraagd. Alex heel ad rem: “I ben four”.