Korte stukkies

Vanaf nu alleen nog maar korte stukkies want dat schrijft zo makkelijk en dan kan alles door elkaar heen :-). Terwijl ik dit schrijf, zit er overigens een mama-wallaby(met een Joey in de pouch) op een meter afstand van de tafel. Super!

Northern Territory (NT)

We zijn inmiddels in Katherine, de op twee na grootste stad in de Northern Territory (NT). Met 12.000 inwoners dus dat zegt genoeg. Plan is om eerst Katherine Gorge (Nitmiluk NP) te bezoeken en  vervolgens via Kakadu en Litchfield naar Darwin te rijden. We zijn weer zo’n 500 km verderop en dat merk je; temperatuur en luchtvochtigheid zijn aanzienlijk toegenomen (overdag 30 graden plus) en waar we op The Gibb ‘ s-avonds nog een fleece aan moesten, kun je die hier maar beter achterwege laten want ’t voelt ‘s-nachts klam aan. Tijdsverschil met WA is anderhalf uur en gek genoeg moeten we daar even aan wennen. Voordeel is wel dat het pas rond 7 uur donker wordt en dat is voor ons nachtuilen in de winst, want het blijft moeilijk om ons ritme aan te passen aan het daglicht.

Na The Gibb en ons verblijf in Lake Agyle hebben we nog enige dagen in de omgeving van Kununurra doorgebracht. O.a. een bezoek aan Parry Creek Lagoon (ook voor niet vogelliefhebbers zeer de moeite waard). Erheen gereden via een schitterend 4WD track (want na the Gibb is het zelfvertrouwen tot grote hoogten gestegen). Helaas is de Ivanhoe-watercrossing (en bij de kenners gaan dan de oogjes glinsteren) gesloten vanwege teveel stroming (al 2 jaar overigens).

In Kununurra lopen we weer bekenden van The Gibb tegen het lijf (w.o.Lenny & Jenny en hun kids), en met hen brengen we opnieuw een paar uiterst genoeglijke avonden door. Als in bier, worstjes en openluchtbioscoop. Voor geluk is niet veel nodig :-).  Vervolgens zijn we doorgereden naar Katherine in het NT.

Slithery surprise

Op veel campsites tref je op de WC’s bordjes aan met het verzoek om na afloop de bril dicht en het licht uit te doen. Dit i.v.m. insecten die kikker's aantrekken die op hun beurt weer slangen aantrekken (als je soms wc doorspoelt zie je inderdaad kikkerpootjes onder de rand uitkomen). “ Because you don’t want a slithery surprise do you? “  Zo’n surprise hadden we paar dagen geleden in Lake Agyle, toen we de tent aan het inpakken waren. Tussen de daktent en de hoes een volstrekt gave snakeskin van bijna een meter. Of de skin erin is gewaaid dan wel het beest daadwerkelijk op het dak heeft liggen vervellen zullen we nooit weten. We konden ‘m ook niet vinden maar hebben veiligheidshalve alle matrassen en slaapzakken nog maar eens nagekeken. Creepy!

P.S. Zie overigens nog wat foto’s van het fantastische infinity pool in Lake Argyle,  onlangs uitgeroepen tot 't beste (camping)zwembad in Oz (en volgens ons ook het koudste). Het meer is aanzienlijk warmer!

Croc-management

We schreven al eerder iets over crocs en de diverse varianten. Hier in NT echt overal bordjes en waarschuwingen. Probleem met salties is dat ze zich in de wet season - met de vele overstromingen - ook kunnen verspreiden naar andere gebieden. Zo kan het gebeuren dat je het ene jaar een veilige waterhole hebt en het jaar daarop een ‘resident croc’. En die is niet een-twee-drie weer weg want salties zijn territoriaal ingesteld. Het blijft dus telkens uitkijken en het kost de overheid elk jaar veel tijd en geld om te zoeken waar de salties zijn en overlastgevende exemplaren te verplaatsen. In NT heb je zelfs een lesprogramma “ Be Crocwise” dat door individuele scholen kan worden geboekt . Dat is weer eens iets anders dan de lespakketten in NL!

Het Oranje-gevoel

We hadden ons voorgenomen om de wedstrijd OZ-NL in een aussie-kroeg in Katherine te gaan kijken (vanzelfsprekend in onze oranje shirts die we niets voor niets hebben meegenomen). Dat pakte wat anders uit, omdat we halverwege de rit (zo'n 500 km) de slijtageplakken op onze voorbanden zodanig verontrustend vonden, dat we hebben besloten om de spares te gebruiken. Betekende wel een overnachting in Victoria River Crossing, een gehucht of eigenlijk niet eens – alleen een roadhouse), juist op de avond van de wedstrijd. Met bikers, miners (en een Nederland meisje achter de bar) dus veelbelovend gezelschap.  Alle aandacht ging echter uit naar de State of Origin (belangrijke rugbywedstrijd) en om 10 uur lichten uit, zodat ik in het holst van de nacht alsnog via een gammele internetverbinding moest kijken. Kijk dat is hardship!

Enfin met de 3-2 op zak, kunnen we in dit sportgekke land weer over straat want het zou wat embarrassing zijn als de Aussies na de hockey ook nog met voetbal zouden winnen. Er zijn grenzen!  Hockey en voetbal blijven echter stiefkindjes. Het is een en al rugby wat de klok slaat. In al zijn varianten, dus Union, Leage, AFL, superrugby. De nuances ontgaan ons wat, maar heb ’t over rugby en je hebt een gepassioneerde Aussie tegenover je.

P.S. Goed dat we bandenwissel hebben gedaan want 't risico op klapband was reeel aldus garage waar de voorbanden zijn vervangen.

Hulpvaardigheid

Aussies merken we zijn zeer hulpvaardig ingesteld. Zodra je een motorkap opent, klinkt het: “ Are you allright mate”. Dat is een plezierig gevoel, zeker hier in de outback waar soms weinig verkeer is en afstanden tot de eerstvolgende garage enorm kunnen zijn. Van onze kant hebben we ook al wat goede daden verricht. Zo hebben we iemand geassisteerd met wat noodreparaties aan zijn caravan. En hebben we een gestrande trucker geholpen met het plaatsen van gevaren-driehoeken. “ Eindelijk doen we iets belangrijks”, aldus Alex, wanneer we bij zijn geschaarde truck stoppen: -). Dus mocht er nog wat zijn, dan is het payback time en spreken we een willekeurige Aussie aan :-). Zou nog pas van pas kunnen komen want  het lijkt erop dat we een lekkende brandstoftank hebben. Moeten we morgen achteraan als we terug zijn in Katherine.

Aussie way of Life

Over de barbie hebben we al wat geschreven.  We hebben ons plechtig voorgenomen dat ook in NL vaker te gaan doen, want het is toch wel erg leuk. Zeker met goed weer (hier geen issue) en als de Hollandse zomer net zo goed gaat worden als de winter, mag dat geen probleem zijn…Maar dan wel een op gas, dus die  houtskool komt er niet meer in.

Ook aan slippers kunnen we wel wennen. Loopt fantastisch en de keuze is enorm. Hier worden ze thongs genoemd (dus niet flip flops zoals elders). Thongs zijn a way of life voor de aussies, ook als ’t terrein daar minder geschikt voor is :-) . Dus zie je iemand bij een bushwandeling op slippers… must be an Aussie!

Hardship

Vraag van een van jullie was hoe het is gesteld met de hardship. Daarover kunnen we kort zijn. We hebben teleurstellend weinig hardship gehad gehad so far ;-). Slechts een paar kleine tegenvallers, zoals de PC-crash, dingen die we kwijt raken, bezienswaardigheden die onverwacht gesloten zijn, artikelen die kapot gaan, het stelt allemaal weinig voor en we hebben dan ook vrij nauwkeurig het door Inge (ik ben van het plan, Inge van de planning ) opgestelde schema kunnen volgen. Is zo’n schema nou nodig? Haalt dat niet de spontaniteit eruit ?  Misschien een beetje maar het geeft ook veel rust en met een beetje planning kun je veel meer dingen doen en zien dan hap-snap besluiten. En daar was ’t toch om te doen. Maar wees gerust: waar nodig vindt heroverweging plaats :-)

Aussie Lingo

Enige tijd geleden hebben we een stubbieholder gekocht met specifieke Ausie woorden en uitdrukkingen, want het Australische Engels is toch bepaald anders dan The Queen’s English.  Vrienden hebben ons geholpen met het oncijferen van enkele mysterieuze woorden en uitdrukkingen. Zo weten we inmiddels ‘ what floats ya boat’  is . En ook ‘fair dinkum’ heeft geen geheimen meer. Vraag aan jullie is wat een ‘Mexican’ is (we komen er genoeg tegen). Onder de goede inzenders wordt een stubbieholder verloot  !

Aussie lingo is ook leuk op de TOM TOM .Want als je op je bestemming bent, klinkt het : “ windows up, grab those sunnies and don’t let the seagulls steal your chips!” Maar ook als het tegenzit, nuttig advies; “ mate, turn around when you can and if those backseat drivers don’t keep it down, ditch them at the next servo”.  Aussie humor is the best, what do ya reckon!

Mining

Dat mining zo’n integraaal onderdeel is van the way of life in WA merk je pas als je er rondreist. Overal, zelfs op de eilanden in de Kimberley, vindt mijnbouw plaats. Vaak ijzererts maar ook koper, goud, en diamanten. Rio Tinto, Fortescue en BHP Billiton zijn de grote spelers. Veel van het erts gaat naar China en vaak worden de miners ingevlogen. FIFO of te wel fly in fly out (door de miners zelf vaak verbasterd tot 'fit in or fuck off’). Gevolg is wel dat de locale communities vaak niet of nauwelijks profiteren van de activiteiten, hetgeen tot scheve ogen leidt (zeker gelet op de soms exorbitante salarissen van de miners). De grote mijnbouw-maatschappijen getroosten zich dan zich dan ook de nodige moeite om binding te houden met die communities door sportactiviteiten en welzijnswerk e.d. te sponsoren.  De riante salarissen hebben in ieder geval geleid tot een nieuwe sociale klasse; de CUB, de ‘ cashed up bogan’  (vrij vertaald: boerenlul met geld) :-)

 Wijsneus

Weer paar mooie uitspraken van Alex

• " Geen boter in een pakje slag"  (bedoeld werd ‘geen deuk in een pakje boter’ (slaan );
• Alex vroeg onlangs om zelf te gaan plassen (zonder papa) maar kwam vervolgens terug rennen naar Inge om haar de walkie talkie te vragen: “Dan kunnen jullie horen dat ik klaar ben om mijn billen af te vegen…”
• " Mama, als jij het goed vindt dan vind ik het ook goed”  (Maarten had mijn goedkeuring nodig)
• " Ik ga je catchen" (het Engels wordt moeiteloos gecombineerd met het Nederlands).

P.S. ons filmpje over de watercrossings staat erop. Check it out!