Broometime!

We worden wakkker van de wind. Onze awning (luifel) staat vervaarlijk te klapperen en dreigende wolken pakken zich samen. We besluiten om als een haas de tent in te pakken en versneld te vertrekken uit Port Hedland. Om 8 uur ‘s-ochtends zijn we gereed voor vertrek, een nieuw record, en net voor de boze bui!

We maken van de nood een deugd en rijden in één ruk door naar Broome. Van de lelijkste naar de leukste stad van WA in 600 km. Lange en vermoeiende rit met alle roadtrains. Maar het inhalen gaat inmiddels veel soepeler; we roepen de truckies nu op met de walkie talkie en vragen ze of de kust veilig is om in te halen. De meesten geven je dan een seintje, hetzij met hun richtingaanwijzer, hetzij over de radio. Dat oproepen gaat overigens uiterst zakelijk en beleefd. Dus geen: "breaker, breaker,.. got your ears on, bandit on your tail" en meer van dat soort bloemrijke taalgebruik.

Inmiddels zijn we in Broome en daarmee ook in tropisch Oz. Je merkt ’t meteen aan de hoge(re) luchtvochtigheid. Ik vind ’t geweldig maar van Inge mag ‘t wel wat minder warm en benauwd. Voordeel is in ieder geval dat het zwembad van onze camping maar ook zee de temperatuur van theewater heeft. Verrrukkkelijk! Vanaf nu echter wel extra oppassen met water want alle waterwegen ten noorden van Broome kunnen salties (zoutwaterkrokodillen) herbergen. We hebben al even kennis gemaakt in het Malcom Douglas Crocodile Park en geloof ons; het geluid van dichtklappende kaken is angstaanjagend en vergeet je niet meer! Zie filmpje.

Broome heeft nog een beetje dat frontier-gevoel. Logisch ook want Broome was jarenlang niet alleen het centrum van de (zeer gevaarlijke) parelvisserij maar jarenlang in het natte en cycloon-seizoen ook nagenoeg afgesloten van de buitenwereld. Pas in 60 er jaren (!) werd er een asfaltweg heen gelegd. Het gevoel wordt nog eens versterkt door de overal aanwezige stoere 4WD’s met grote antennes en extra jerrycans. Je verwacht dat Crocodile Dundee uitstapt maar nee, het blijken toch gewoon opa en oma te zijn! Wij gaan in ieder geval volledig in de massa op..

Ons verblijf in Broome gebruiken we vooral voor wat praktische zaken: de kapper (long overdue), inkopen voor onze GRR-trip, en een provisorische reparatie van de PC die is gecrasht (toch wat hardship ;-). In Broome valt echter genoeg te doen. Natuurlijk de kameelrit, een klassieker!. Maar natuurlijk ook wat "Broometime" een verzamelkreet voor chillen aan het magnifieke strand van Cable Beach. Ook met je 4WD!

We schreven eerder al wat over alle leuke en boeiende mensen die we onderweg tegenkomen. Twee daarvan verdienen een aparte vermelding: Mike Pauly en Outback Paddy. De eerste passeren we op de snelweg en in een flits denken we: dit klopt niet, een man die een trolley langs de snelweg duwt. Of is ’t m dan toch? Jawel het is Mike Pauly, een 73 jarige arthritis–patient die vanwege zijn aandoening is gaan lopen en van lopen zijn roeping heeft gemaakt. Hij is Oz al diverse keren te voet overgestoken om geld in te zamelen voor research en is nu onder het motto ‘One Man, One Trolley, Two Feet and a lot of Determination" bezig met een 15 maanden durende roundtrip van ca 15.000 km. Respect, dus we hebben hem meteen de hand geschud en een donatie gedaan! Zie de link.

In Carnarvon zijn we "Outback Paddy" tegen het lijf gelopen die daar een optreden had. Een Ier die is geëmigreerd naar Oz en verliefd is geworden op het land, met name de outback. Met zijn caravan(netje) reist hij stad maar vooral land af met zijn liedjes en cabaret. Vooral zijn ballade over de grey nomads (waartoe hij natuurlijk zelf ook behoort) is prachtig; Thema: they’re so happy because they realise that for the first time they’re doing things just for them (mooi!). Zijn liedje met de titel: "A perfect Broome day" is ons uit het hart gegrepen, want de zonsondergangen zijn hier fenomenaal.

Morgen reizen we door naar Derby, het startpunt van de Gibb River Road ("The Gibb" of GRR voor intimi), ook voor de Ozzies zelf toch nog wel een epic roadtrip. We vinden ’t erg spannend (zeker met Alex) maar denken dat we er klaar voor zijn: 4x4 training, rijplaten, compressor, 2 reservewielen (en een plakset), goede kaarten, extra mozzie-repellent, en voldoende water en benzine (onze bushcamper is uitgerust met extra grote tanks). Dus let’s roll! (en als je even niets van ons hoort, dan zitten we dus in de bush (..of is de PC weer gecrasht).

P.S. 1. Wederom dank voor al jullie reacties. Hoewel we slechts sporadisch op jullie berichten reageren vinden we ‘t geweldig dat jullie zo meelezen en meeleven. Inspireert ons voor elk volgend verhaal, dus laat vooral een berichtje achter!

P.S. 2 We zijn inmiddels in Derby, waar we morgen een scenic flight maken naar de Horizontal Falls, een uniek natuurfenomeen dat wordt veroorzaakt door grote getijdewisselingen