Praktische en andere zaken

14 juni 2014 - Lake Argyle, Australië

Aboriginals

Van vorige trips naar Oz weten we welk onrecht de Aboriginals is aangedaan en welke littekens dat heeft achtergelaten.. Het blijft echter moeilijk om sympathie voor deze bevolkingsgroep op te brengen als je de abo’s ziet rondhangen rond winkelcentra (speciaal hier in ’t noorden) – vaak laveloos en opdringerig. Daarom vaak ook de nodige bordjes (no grog, no loitering)  en alcoholrestricties in winkels. Ook de troep die ze achterlaten is ongelooflijk. Terwijl juist zij in verbinding staan (zouden moeten staan?) met de natuur. Het lijkt wel of er de laatste jaren niets veranderd is, terwijl er naar wij horen toch heel veel aandacht en geld is besteed aan de problematiek. Je merkt dan ook dat het geduld en begrip van de blanke Aussies een beetje opraakt. Wat een verschil met de Maori in NZ!

Onze bushcamper

Onze bushcamper oogst nog steeds bewonderende blikken en met enige regelmaat komen mensen ons complimenteren over onze set up.  Niet dat dat onze verdienste is, maar is wel leuk en geeft ons gelegenheid om een kijkje te nemen in hun camper/trailer e.d. Toegegeven na 2 maanden; onze camper is buitengewoon degelijk en handig gemaakt –dus dat zal ook wel de heel stevige huurprijs verklaren. Grote nadeel blijft echter dat als je ‘m eenmaal opzet, compleet met zij- en achter-awning, je ‘m niet een-twee-drie weer oppakt. Een campertrailer is wat dat betreft beter, maar heeft weer zijn eigen nadelen. De ideale oplossing zijn we nog niet tegengekomen, maar we blijven zoeken…

Campsites

Campsites en campings zoeken we vooral via WikiCamps, een ontzettend handige app die ook offline beschikbaar is (niet geheel onbelangrijk). Al doende leert  men dus we proberen niet al te laat aan te komen om nog een goed plekje te vinden (met schaduw, en een fireplace, en niet te ver van de amenities en de speeltuin als die er is). De grey nomads zijn ons echter vaak voor…en boeken hun plekje vaak maanden van te voren, zodat passanten zoals wij het vaak met de second best opties moeten doen. Die vaak ook nog heel behoorlijk zijn..  Soms moet je echter assertief zijn, want er bestaat wel enige neiging bij de campingbazen om de (buitenlandse) reizigers af te schepen met de kleinste kaveltjes. Lang leve de bushcamping!

Trashpacking

Naast het rijden, kost het installeren op een campsite relatief veel tijd; dus het uitzoeken van het plekje en vervolgens het uitpakken en opzetten van de tent. We worden hier overigens steeds makkelijker en nonchalanter in, dus trashpacking is  eerder regel dan uitzondering (die tent gaat er morgen toch  weer uit..). En haringen geloven we ook wel. Met ons veldbed blijft de boel wel staan en de rotsgrond is vaak toch te hard voor haringen.  No worries mate!

Ordnung muss sein!

Die wat lossere houding moet je in ieder geval niet hebben met het opladen van spullen en het backuppen van foto’s. Wat dat betreft was onze PC-crash weer even een wake up call. Dus sindsdien zit ik weer trouw elke avond een backup te maken. Daarvoor gebruiken we twee kleine portable harde schijven.  Aanvankelijk deden we dit deels online maar dat duurde te lang en werd te duur (mede door grote hoeveelheid foto’s die we maken). Dus bye bye cloud en terug naar de analoge kabel en schijf.

Crocs

Over salties schreven we al wat (eigenlijk misleidende naam want salties voelen zich net zo goed thuis in zoet water als in zout water). Krokodillen zijn inmiddels beschermd in Oz (hoewel van de gekweekte exemplaren nog steeds handtasjes worden gemaakt). Die bescherming heeft ertoe geleid dat het aantal crocs dramatisch is toegenomen. Zodanig dat ze soms op het strand van Cable Beach worden aangetroffen.  Dat moet een rare gewaarwording zijn;  “ Badmeester er ligt een croc op mijn handdoek!”. Maar alle gekheid op een stokje; vorige week is er in NT nog een man door een croc gegrepen, dus het gevaar is reeel. Zie ook filmpje!

Naast de salties heb je freshies, de zgn. zoetwaterkrokodillen. Te herkennen aan hun spitsere snuit en beperktere afmeting (< 3 mtr!?). Freshies tref je in alle poelen en kreken aan en ze zijn in principe niet agressief. Tenzij je erop gaat staan (echt waar?).  Je kunt dus in principe zwemmen in water met freshies. Geweldige quote van een ranger toen we ‘m vroegen of ’t veilig was in Manning River: “ There’s this rope across the water (waarmee je bootje naar de overkant trekt); people to the left, crocs to the right. So far it worked!” :-)

Barbietime

Wie gedacht zou hebben dat we iedere dag barbecuen – toch een Australisch ritueel, zo niet uitvinding – komt bedrogen uit. Weliswaar zijn er overal publieke BBQ’s , maar ’t is nogal gesleep met spullen. We hebben sinds een aantal weken echter een portable BBQ (op gas – geen hond maakt gebruik van houtskool!) en dat is een feestje;  Inge maakt de salade en ik bedien de plaat. Dus wat ons betreft: put another snag on the barbie!

Afwassen

Zoals iedereen weet is koken niet mijn ding. Ja een paar worstjes op de barbie (zie hiervoor) maar that’s it. Gevolg is dat ik ben ingedeeld in de afwasploeg (bestaande uit me, myself and I). Dat is toch wat on-australisch merk ik; mannen die langslopen en meesmuilend opmerken: Hey mate Kitchen duty? Have you been misbehaving? :-)

 

 

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Erik:
    13 juni 2014
    Zo weer terug in de 'bewoonde' wereld? Ging me al zorgen maken want het bleef zo stil!
  2. Atie:
    13 juni 2014
    Fijn om weer iets van jullie te horen en om de mooie foto's te bekijken. Zo te zien heeft Alex het ook naar zijn zin, wat zal het staks moeilijk voor hem zijn als jullie weer terug zijn. Fijne tijd nog :-)

    Groetjes Harry en Atie
  3. Charlotte:
    13 juni 2014
    Ik lees weinig 'rood' meer terug na een paar maanden in de bush. Ben je opgeschoven in je kleurenprofiel.....?
  4. Willem H.:
    14 juni 2014
    Mijn weekje Samos was ook aardig, maar nu volg ik jullie verhalen weer. Dat wordt straks ontwennen en aklimatiseren in Nederland. Ik hoop dat, als je er van houdt, iets van het voetbal meekrijgt.