Much to do about nothing?

Cycloon Lusi is inmiddels overgewaaid. Gisteren weliswaar stromende regen maar de voorspelde windstoten zijn grotendeels uitgebleven. Weeralarm hier lijkt achteraf  dan ook wat overdone (hé dat komt bekend voor..).  Much to do about nothing?

De Kiwi’s kunnen er in ieder geval zelf ook om lachen, want bij een bar kwamen we vandaag al de “cyclone Lusi survivor drink specials”  tegen ;-) Overigens is elders (ook in buurt van Christchurch) wel degelijk schade en stroomuitval opgetreden. Dus niet helemaal bagatel.

Gisteren en vanochtend zeer gezellig gegeten in Picton met Egon en Hedwige en hun dochters, die nu op vakantie zijn in NZ. We hopen ze in juli weer te ontmoeten in Singapore (hun huidige thuis) maar dat zal even afhangen van datum overplaatsing Egon.

Met stralend weer per ferry door de Cook Strait (berucht bij slecht weer) naar het Noord-Eiland. Eerste gedeelte gaat door de Marlborough Sounds, vervolgens open zee, en dan de baai van Wellington. Waar gek genoeg ook de meeste wind staat.  Zouden ze het daarom “windy Wellington” noemen?   

In Wellington hebben we de meest bijzondere camping so far; een parkeerplaats met enkele wc’s en douches (hufterproof uitgevoerd) à 50 NZ$ per nacht. En ook hier waai je zo ongeveer uit je broek… maar smack in the middle of town, dus we mogen niet klagen. En ’t is weer eens wat anders om wakker te worden van het verkeerslawaai  :-).

Wellington is door LP al eens uitgeroepen tot de ‘coolest little capital in the world’ en ook zijn wij zeer gecharmeerd van de stad, met zijn vele hippe musea (waaronder het megalomane Te Papa), cafés en restaurants  en - last but not least - het treintje naar boven; wat een uitzicht!

Inmiddels doorgereisd naar W(h)anganui (over de juiste spelling zijn ze het nooit eens geworden). Eerste indrukken van het Noord-Eiland: drukkere wegen (als in NO-Groningen) en veel meer stadjes en dorpjes onderweg. Wat niet verandert is de vriendelijkheid en hoffelijkheid van de KIWI’s. En het tempo waarin we rijden. Dat ligt overigens niet aan de wegen maar aan de prachtige speeltuinen die we onderweg tegenkomen ;-)

P.S. Big is beautiful, vindt Alex. En dat is soms een beetje genânt als hij ’t - vaak binnen gehoorsafstand van betrokkenen - heeft over ‘’zo’n klein campertje”. Heb ‘m al uitgelegd dat groot niet altijd beter (en nodig) is, maar ’t mag niet baten…

P.S. 2 inmiddels bijna 3000 km met de camper gereden. Tel daarbij op de eerdere km per auto en de teller staat op ca. 3800 km.